Geheimenissen geopenbaard

In de meeste Nederlandse vertalingen van het Nieuwe Testament kun je geregeld lezen dat God ‘een geheimenis heeft geopenbaard’.

Het woord ‘geheimenis’ doet denken dat iets geheim is/was. Het woord ‘mysterie’ doet al gauw mysterieus en mystiek aan. En het woord ‘openbaren’ lijkt aan te geven dat het iets nieuws is, wat daarvoor niet bekend was.

Het geeft dus allerlei associaties.

Het woord ‘μυστήριον‘ (mystērion) was een bekend woord in die tijd. Het betekende:

iets geheims, in het bijzonder de geheimen van de religie die alleen aan de ingewijden werden meegedeeld en door hen onverteld moesten worden gehouden

Uit commentaar van EGT bij Ef.1:9

Zo wordt het woord in het Nieuwe Testament gebruikt om die doctrines van het christendom aan te duiden, algemeen of specifiek, die de Joden en de wereld in het algemeen niet begrepen totdat ze werden geopenbaard door Christus en zijn apostelen.

Uit CBTEL

Het woord mysterie (μυστήριον) betekent letterlijk iets waarin men ingewijd moet zijn voordat het volledig gekend is (van μυέω, inwijden, instrueren); en vervolgens alles wat verborgen of verstopt is.

We gebruiken het woord gewoonlijk om datgene aan te duiden wat ons begrip te boven gaat of onbegrijpelijk is.

Maar dit is nooit de betekenis van het woord in het Nieuwe Testament.
Het betekent daar een leerstelling of feit dat verborgen is geweest, of dat nog niet eerder volledig is geopenbaard, of dat slechts door figuren en symbolen is uiteengezet.

Wanneer de leerstelling bekend is gemaakt, kan deze net zo helder en duidelijk zijn als elke andere.

Uit commentaar van BN bij Ef. 1:9

Overigens wordt het woord ook meer algemeen gebruikt. Maar op deze site gaat het vooral om de geheimenissen die God geopenbaard heeft.